Yine, yeni, yeniden ben

Uzun bir ara vermişim. Farkında olmadan, belki biraz da tembellik etmişim, ya da sosyal medya işleri ile reel dünya işleri bir arada oldurmayı becerememişim. Başlangıç aşamasında olan bir blogger için kabul edilebilir bir durum olsa gerek. Affedilebilirim heralde.


Kermes geçti rüzgar gibi. Nasıldı derseniz; beklentilerimin altında idi ama tecrübe tecrübedir. Sağolsun dostlar da yalnız bırakmadılar. Hem hazırlıklarda büyük destek verdiler bana, hem de kermes sırasında desteklerini esirgemediler. 


İşte bizim kermesten görüntüler.

Bu kermes geçti, şimdi önümde bir kermes daha var. Ona hazırlıklar başlıyor. 

İlk iş atölyeyi değiştirmek. Malum artık kış, benim atölyeyi kış moduna almam gerekiyordu. Masam içeri, koltuk dışarı, dikiş makinası da içeri girdi, malzemeler de yerleşti. Çalışmaya hazır. 

Ve bu kermesde diğerlerine ilave olarak, bu örülmüş, birleştirilmeyi bekleyen kareler olacak. Rengarenk, yatak örtüleri olacak bunlar. Şu renklerin güzelliğine bakar mısınız.

Bir de şu manzarayı görmenizi istiyorum. Kış bizim bahçeye çok yakışıyor...

  

Şimdilik benden bu kadar, yarın görüşmek üzere.. Hoşçakalın, sevgiyle kalın.